Od 1 stycznia 2020 r. podatnicy podatku
dochodowego od osób prawnych mają możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania
przychodów hipotetycznych odsetek od kapitału własnego, gdy źródłem
finansowania spółki, zamiast pożyczki lub kredytu bankowego, są tzw. zyski
zatrzymane w spółce na kapitale zapasowym lub rezerwowym lub dopłaty
wnoszone przez wspólników.
Zasadą jest, że aby zaliczyć daną kwotę do kosztów uzyskania przychodu,
trzeba ją faktycznie wydatkować (np. zapłacić odsetki od kredytu), a ona sama
musi mieć związek z działalnością gospodarczą i nie może być w katalogu wyłączeń
z podatkowych kosztów.
Nowa ulga jest całkowitym odejściem od tej zasady. Pozwala bowiem
rozpoznać koszty podatkowe bez poniesienia wydatku (bez zapłaty odsetek) w
sytuacji przeznaczenia zysku na kapitał zapasowy albo wniesienia dopłat przez
wspólników.
Zrównuje to podatkowe uprawnienia związane z finansowaniem zewnętrznym w postaci
pożyczki z własnymi źródłami finansowania. Celem zmian jest zachęcenie
podatników do pozostawiania w spółkach kapitału na rozwój poprzez
zwiększenie podatkowej atrakcyjności finansowania własnego.
Hipotetyczne odsetki, obliczone od wysokości wniesionych do spółki dopłat
lub zatrzymanego zysku mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów do
wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 250.000 zł. To oznacza, że
liczyć się będzie wartość dopłat lub zatrzymanego zysku w kwocie maksymalnie 10
mln zł. Ze względu na limit można zaoszczędzić na podatku maksymalnie 47,5 tys.
zł.
Koszt przysługuje w roku wniesienia dopłaty lub przekazania zysku na
kapitał zapasowy oraz w dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach
podatkowych.
Jednak jeśli w okresie
3 lat od końca roku podatkowego, w którym wniesiono dopłatę albo podjęto
uchwałę o zatrzymaniu zysku w spółce, nastąpi zwrot dopłaty bądź wypłata zysku,
powstanie przychód w wysokości odpowiadającej odliczonym wcześniej kosztom
podatkowym. Analogiczny skutek ma przejęcie, podział lub przekształcenie w spółkę
niebędącą osobą prawną w ciągu tych 3 lat.
Ulga nie jest
stosowana w przypadku przeznaczenia dopłat lub zysków na pokrycie straty
bilansowej.
Dotyczy ona podatników CIT, a więc w praktyce spółek z o.o., spółek
akcyjnych i komandytowo-akcyjnych. W 2020 r. z nowego rozwiązania skorzystają
te z nich, które w 2018 lub 2019 r. miały zyski, ale ich w całości nie
wypłaciły i raczej nie będą wypłacać w krótkim horyzoncie czasowym. To samo
dotyczy spółek z o.o., do których wnoszone były dopłaty do kapitału.
Regulacje mają po raz pierwszy zastosowanie do roku podatkowego
rozpoczętego po 31 grudnia 2019 r. (w 2020 r.). Mogą być także stosowane do
wniesionych dopłat oraz zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy po
dniu 31 grudnia 2018 r.(w 2019 roku) Przy czym w takim przypadku, za rok
wniesienia dopłaty lub przekazania zysku przyjmuje się rok podatkowy rozpoczęty
po dniu 31 grudnia 2019 r.
Zgodnie z art. 15cb Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych możliwe jest
zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów w 2020 r. kwoty obliczanej jako
iloczyn:
stopy referencyjnej NBP obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku
poprzedzającego rok podatkowy ( 1,5% na dzień 31 grudnia 2019 r.) powiększonej
o 1 punkt procentowy oraz
dopłaty wniesionej do spółki zgodnie z przepisami KSH lub zysku
przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy w 2019 i 2020 r.
Ewa Stolarczyk, Abak S.A.