Ewidencja czasu pracy również dla samozatrudnionych przedsiębiorców
Od 1 stycznia 2017r. minimalna stawka godzinowa oraz ewidencja czasu pracy są nowymi obowiązkami związanymi z zatrudnianiem zleceniobiorców. Jednak zmienione nowelizacją przepisy (ustawy z 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw; Dz.U. 2016.1265) dotyczą również pewnej grupy osób prowadzących działalność gospodarczą (tzw. samozatrudnionych).
Minimalna stawka godzinowa przysługuje od 1 stycznia przyjmującemu zlecenie, przez które to pojęcie należy rozumieć oprócz zleceniobiorców również osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą zarejestrowaną w Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, niezatrudniające pracowników lub niezawierające umów ze zleceniobiorcami.
A zatem pojęcie przyjmującego zlecenie, któremu należy zapewnić minimalną stawkę godzinową i w związku z tym prowadzić ewidencję czasu pracy jest bardzo szerokie.
WYŁĄCZENIA OD STOSOWANIA MINIMALNEJ STAWKI GODZINOWEJ I PROWADZENIA EWIDENCJI CZASU PRACY:
Minimalna stawka godzinowa nie ma zastosowania do umów, w których o miejscu i czasie wykonania zlecenia decyduje zleceniobiorca, a przysługujące mu wynagrodzenie jest uzależnione wyłącznie od rezultatu wykonania zlecenia. Dotyczy to więc przypadków, w których zleceniobiorca samodzielnie, mając w tym zakresie pełną swobodę, ustala miejsce i czas realizacji zadań z umowy.
Oprócz swobody decyzji o miejscu i czasie wykonania zlecenia, drugim niezbędnym czynnikiem decydującym o wyłączeniu spod stosowania stawki minimalnej jest sposób ustalania wynagrodzenia zleceniobiorcy. Wynagrodzenie musi być w całości uzależnione od rezultatu wykonania zlecenia, czyli określone w formie prowizji.
Wynagrodzenie prowizyjne uzależnione jest od liczby, wartości zawartych umów, sprzedaży, obrotu, pozyskanych zleceń, wykonanych usług lub uzyskanych należności.
Oba ww. warunki muszą być spełnione łącznie
W przypadku zawarcia umowy z przedsiębiorcami, którzy nie zatrudniają pracowników lub nie zawierają umów ze zleceniobiorcami, a jednocześnie nie spełniają 2 warunków:
a) decydowania przez nich o miejscu i czasie wykonania zlecenia i b) uzależnienia wynagrodzenia od rezultatu wykonania zlecenia
występuje obowiązek zachowania minimalnej stawki godzinowej oraz prowadzenia ewidencji czasu pracy.
W przypadku takich umów, strony określają w umowie sposób potwierdzania liczby godzin świadczenia usług.
W przypadku gdy strony w umowie nie określą sposobu potwierdzania liczby godzin świadczenia usług, świadczący usługi przedsiębiorca przedkłada w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej informację o liczbie godzin świadczenia usług, w terminie poprzedzającym termin wypłaty wynagrodzenia.
Jeżeli umowa nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej, przedsiębiorca albo inna jednostka organizacyjna, przed rozpoczęciem świadczenia usług, potwierdza świadczącemu usługi w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej ustalenia co do sposobu potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług, a w przypadku braku takiego potwierdzenia stosuje się informację o liczbie godzin świadczenia usług przedkładaną przez świadczącego usługi przedsiębiorcę.
Ewa Stolarczyk,
2 lutego 2017 r., Olsztyn
