Zawieszenie działalności gospodarczej a podatek od towarów i usług

Przedsiębiorca niezatrudniający pracowników, na podstawie art. 22 ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, może zawiesić prowadzenie działalności gospodarczej.

Zgodnie z powołaną wyżej ustawą:

  • przedsiębiorca wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na czas nieokreślony albo określony, nie krótszy jednak niż 30 dni;
  • przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy.

W okresie zawieszenia możliwe jest wykonywanie szeregu czynności określonych w art. 25 ust. 2 ww. ustawy. Przedsiębiorca może:

  • wykonywać czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, w tym rozwiązywać zawarte wcześniej umowy,
  • przyjmować należności i zobowiązany jest regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej,
  • zbywać własne środki trwałe i wyposażenie,
  • osiągać przychody finansowe, również z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej,
  • zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą,

a ponadto:

  • ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej,
  • wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa.

Deklaracje VAT

W trakcie zawieszenia działalności gospodarczej, w myśl art. 99 ust. 7a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnicy nie mają obowiązku składania deklaracji podatkowych za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy. Brak tego obowiązku nie dotyczy jednak:

  • podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
  • podatników dokonujących importu usług lub nabywających towary – w zakresie których są podatnikami,
  • okresów rozliczeniowych, w których zawieszenie działalności gospodarczej nie objęło pełnego okresu rozliczeniowego,
  • okresów rozliczeniowych, za które podatnik jest obowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz za które jest obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego.

To, że podczas zawieszenia działalności podatnik nie ma obowiązku składania deklaracji VAT nie oznacza, że nie ma takiego prawa. Skoro w tym okresie może dokonywać czynności niezbędnych do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów oznacza to, że ma możliwość dokonywania podczas zawieszenia stałych wydatków. Zapewniają one bowiem prawidłowe funkcjonowanie firmy, nawet wówczas, gdy nie generuje ona żadnych przychodów. Są to dla przykładu czynsz najmu pomieszczeń biurowych, opłaty za media, raty leasingu. W fakturach za takie wydatki występuje VAT naliczony. Zatem w celu umożliwienia odliczenia go złożenie deklaracji VAT w okresie zawieszenia będzie niezbędne mimo braku takiego obowiązku. Musi oczywiście istnieć ich związek z czynnościami opodatkowanymi, zaś płatności wynikają z umów zawartych przed zawieszeniem działalności.

W przypadku składania deklaracji podczas zawieszenia działalności gospodarczej obowiązywać będą przedsiębiorcę zwykłe terminy odliczenia VAT. Będzie to więc okres, w którym u kontrahenta powstał obowiązek podatkowy lub jeden z trzech następnych. To właśnie nakazuje składanie deklaracji w zwykłych terminach określonych w ustawie o VAT. Ponieważ w okresie zawieszenia podatnik nie wykonuje czynności opodatkowanych będzie wykazywał podatek do przeniesienia na kolejne okresy rozliczeniowe. Może też skorzystać z ubiegania się o bezpośredni zwrot podatku naliczonego. Ponieważ brak jest sprzedaży opodatkowanej – biorąc pod uwagę zapis art. 87 ust. 5a ustawy o VAT – podatnik, który zawiesił działalność musi liczyć się z tym, iż nastąpi on w terminie 180 dni od złożenia deklaracji.

Sprzedaż środków trwałych i wyposażenia

Podczas zawieszenia działalności możliwa jest sprzedaż własnych środków trwałych i wyposażenia. Regułę stanowi opodatkowanie VAT-em tego rodzaju sprzedaży. Zwolnieniem z podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, podlega wyłącznie dostawa towarów wykorzystywanych na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tak więc w sytuacji sprzedaży środka trwałego bądź wyposażenia podczas zawieszenia podatnik będzie miał obowiązek wykazać należny z tego tytułu VAT w rejestrze sprzedaży oraz pliku JPK_VAT, za okres w którym sprzedaż ta miała miejsce. Transakcja taka mimo, iż wygeneruje obowiązek podatkowy, a co za tym idzie konieczność złożenia deklaracji podatkowej, nie będzie skutkowała wznowieniem działalności gospodarczej.

Podatnik powinien pamiętać, że w przypadku sprzedaży środka trwałego (także w trakcie trwania zawieszenia działalności gospodarczej) w myśl art. 91 ustawy o VAT zobowiązany będzie do korekty naliczonego podatku.

Wykreślenie z rejestru VAT

Należy pamiętać, że podatnik, który zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej na okres co najmniej 6 kolejnych miesięcy podlega wykreśleniu z urzędu z rejestru jako podatnik VAT. Przy czym, podatnik zostaje zarejestrowany bez konieczności składania zgłoszenia rejestracyjnego ponownie jako podatnik VAT z dniem wznowienia wykonywania działalności gospodarczej, ze statusem takim, jaki posiadał przed dniem zawieszenia tej działalności.

Jeżeli podatnik w okresie zawieszenia działalności gospodarczej będzie wykonywał czynności podlegające opodatkowaniu VAT i nie chce podlegać wykreśleniu z rejestru jako czynny podatnik VAT, ma obowiązek przed dniem:

  1. zawieszenia działalności gospodarczej albo
  2. rozpoczęcia wykonywania takich czynności w okresie zawieszenia działalności gospodarczej

– zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego, wskazując okres, w którym będzie wykonywał te czynności.

W przypadku złożenia zawiadomienia naczelnik urzędu skarbowego nie wykreśla podatnika z rejestru albo przywraca zarejestrowanie podatnika jako podatnika VAT na okres wskazany w zawiadomieniu.

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.

Ewidencjonowanie kosztów mediów przy prowadzeniu działalności gospodarczej w mieszkaniu przedsiębiorcy

Wydatek, aby mógł być ujęty w kosztach podatkowych, musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i nie może być wymieniony w tzw. negatywnym katalogu kosztów określonym w art. 23.

Warunek ten wynika z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W kosztach podatkowych można rozliczyć tylko wydatki związane z eksploatacją lokalu, którego adres został ujawniony we wpisie do CEIDG, czyli dotyczące głównego miejsca prowadzenia działalności (siedziba firmy) lub dodatkowego miejsca prowadzenia działalności.

W interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 4 stycznia 2013 r., nr IPTPB1/415-601/12-4/ASZ, organ wyjaśnia:

(…) wydatki ponoszone przez podatnika w miejscu zamieszkania, które nie zostało ujawnione w CEDIG jako dodatkowy adres wykonywania działalności gospodarczej, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Wcześniej zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych kosztem podatkowym nie były wydatki poniesione na media przy prowadzeniu działalności gospodarczej w mieszkaniu w sytuacji, gdy przedsiębiorca nie wydzielił konkretnych pomieszczeń pod prowadzenie firmy, a także wtedy, gdy mieszkanie przede wszystkim wykorzystywane jest do prywatnych potrzeb. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 3 kwietnia 2015 r., nr IBPBI/1/415-1512/14/ŚS, wyjaśniał:

(…) jedynie w przypadku, gdy posiadany przez podatnika lokal jako całość lub wyodrębnione w tym lokalu pomieszczenie służy tylko i wyłącznie dla celów prowadzonej działalności i jednocześnie nie służy celom osobistym, nie ma przeszkód do zaliczenia wydatków związanych z jego utrzymaniem i eksploatacją do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast w sytuacji, gdy określony lokal jest wykorzystywany przede wszystkim na cele prywatne podatnika, a jedynie sporadycznie (w razie istnienia takiej potrzeby) w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, wydatki związane z posiadaniem takiego lokalu stanowią wydatki o charakterze osobistym. W rezultacie nie mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

13 listopada 2018 r. (sygn. DPP7.8220.20.2018.CRS), Szef Krajowej Administracji Skarbowej zmienił interpretację indywidualną z 3 kwietnia 2015 r. Nr IBPBI/1/415-1512/14/ŚS ws. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków dotyczących lokalu mieszkalnego częściowo wykorzystywanego w tej działalności. W uzasadnieniu czytamy:

(…) należy podkreślić, że przepisy ustawy PIT nie uzależniają możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów od wyodrębnienia – w dosłownym (fizycznym) sensie – pomieszczenia, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza. Podatnik powinien określić, jaka część nieruchomości faktycznie służy prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, i wówczas może w odpowiedniej proporcji zaliczyć poniesione wydatki do kosztów podatkowych.

(…) należy uznać, że wydatki związane z utrzymaniem lokalu mieszkalnego (tj. na czynsz, energię elektryczną, wodę, ogrzewanie) w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię lokalu mieszkalnego zajętą na prowadzenie działalności gospodarczej, mogą być kosztem uzyskania przychodów, jeżeli zostaną racjonalnie i gospodarczo uzasadnione oraz właściwie udokumentowane.

Można już stwierdzić, że jest to stanowisko ugruntowane, co potwierdzają interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: z 29 października 2019 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.320.2019.4.PSZ, czy z 25 września 2020 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.535.2020.1.IM, które potwierdzają powyższe.

Wskazane jest, aby przedsiębiorca celem rzetelnego rozliczenia wydatków związanych z prowadzeniem firmy w prywatnym mieszkaniu sporządził dokument, np. oświadczenie, w którym określi, w jakiej części (procencie, współczynniku) wydatki związane z eksploatacją lokalu będą rozliczane w kosztach podatkowych. Dokument powinien określać, jaka jest ogólna powierzchnia mieszkania oraz jaka powierzchnia faktycznie została przeznaczona na cele firmy.

Wydatki związane z opłatami za media, podlegają księgowaniu w kolumnie 13 podatkowej księgi Pozostałe wydatki. Kolumna 13 jest przeznaczona bowiem do księgowania wydatków takich jak czynsz za lokal, opłaty za energię elektryczną, gaz, wodę, c.o., opłaty za telefon.

Przepisy rozporządzenia szczegółowo normują, w jaki sposób zaksięgować opisane wydatki. Na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia przedsiębiorca powinien sporządzić dokument (dowód wewnętrzny), który powinien określać przedmiot operacji gospodarczej i wysokość kosztu (wydatku). Dowód powinien być zaopatrzony w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków. Podstawą do sporządzenia dowodu wewnętrznego jest np. faktura za ogrzewanie, czy dokument wystawiony przez wspólnotę mieszkaniową wskazujący na wysokość kosztów ogrzewania. Stosownie do § 13 ust. 2 pkt 7 rozporządzenia podstawą do sporządzenia dowodu wewnętrznego jest dokument obejmujący całość opłat na te cele.

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.

EBI 1/2024 Harmonogram publikacji raportów okresowych w 2024 r.

2024-01-12 14:52

Zarząd ABAK S.A. przekazuje informację dotyczącą terminów publikacji raportów okresowych w 2024 r. Raporty okresowe będą przekazywane do publicznej wiadomości w następujących terminach:

– Raport za IV kwartał 2023 r. – 9 lutego 2024 r.
– Raport za I kwartał 2024 r. – 10 maja 2024 r.
– Raport roczny za 2023 r. – 24 maja 2024 r.
– Raport za II kwartał 2024 r. – 9 sierpnia 2024 r.
– Raport za III kwartał 2024 r. – 8 listopada 2024 r.

Postawa prawna: §6 ust. 14.1 Załącznika Nr 3 do Regulaminu Alternatywnego Systemu Obrotu „Informacje Bieżące i Okresowe przekazywane w Alternatywnym Systemie Obrotu na rynku NewConnect”

  • Paweł Puterko – Prezes Zarządu