Darowizna pieniężna w najbliższej rodzinie bez podatku ale tylko przelewem lub przekazem – uchwała NSA

Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 20 marca 2023 r. podjął uchwałę w składzie siedmiu sędziów III FPS 3/22, w której stwierdził, że warunkiem zwolnienia z podatku darowizny pieniężnej w kręgu najbliższej rodziny jest udokumentowanie wpłaty na rachunek obdarowanego w sposób zapewniający identyfikację obdarowanego i darczyńcy, czyli przelewem bankowym lub przekazem pocztowym. Uchwała NSA rozstrzyga w ten sposób jednoznacznie wieloletnie spory podatników z fiskusem o sposób przekazywania darowizn, będący warunkiem stosowania zwolnienia z podatku od spadków i darowizn.

Orzecznictwo sądów administracyjnych, które powinno jednoznacznie rozstrzygać te kwestie niestety jest rozbieżne i spory podatników z organami podatkowymi raz rozstrzygano na korzyść podatników, a innym razem na korzyść fiskusa. Od lat podatnicy toczą spory z fiskusem o to, czy pieniądze można darować wyłącznie przelewem lub przekazem pocztowym na konto obdarowanego czy też można dać gotówkę, którą obdarowany sam wpłaci na swoje konto bankowe.

Pismem z 16 listopada 2022 r. Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł o podjęcie przez NSA uchwały i rozstrzygnięcie czy wyrażenie użyte w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn należy rozumieć w ten sposób, że za dowód dopuszczający skorzystanie ze zwolnienia podatkowego dla osób najbliższych uznaje się dokonanie wpłaty lub przelewu środków pieniężnych, będących przedmiotem czynności prawnej darowizny, wyłącznie przez darczyńcę na konto obdarowanego, czy też wystarczające jest dokonanie wpłaty środków pieniężnych przez obdarowanego na własną rzecz w imieniu darczyńcy?

RPO w pytaniu do NSA wskazywał, że nie wiadomo, czy konieczne jest udokumentowanie przekazania środków pieniężnych wyłącznie przelewem, czy też możliwe jest przekazanie ich gotówką, a następnie wpłata przez obdarowanego na własny rachunek. Rzecznik argumentował, że konstrukcja przepisów nie powinna być pułapką dla podatników, zwłaszcza gdy zwolnienie ma na celu wsparcie obywateli w realizacji ich potrzeb rodzinnych. Nie ma wątpliwości, że Rzecznik oczekiwał korzystnego dla podatników rozstrzygnięcia NSA, co jednak nie nastąpiło.

W dniu 20 marca 2023 r. NSA w składzie siedmiu sędziów podjął następującą uchwałę: wyrażenie użyte w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn (…) „w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne (…) – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym, należy rozumieć w ten sposób, że warunkiem wystarczającym do skorzystania ze zwolnienia podatkowego uregulowanego w tym przepisie jest udokumentowanie dokonania przekazania środków pieniężnych we wskazany w tym przepisie sposób przez darczyńcę na rzecz obdarowanego ( uchwała III FPS 3/22).

Wprowadzenie warunku udokumentowania otrzymania środków pieniężnych dowodem ich przekazania na rachunek ma na celu zapewnienie szczelności systemu podatkowego i uniemożliwienie działań zmierzających do wprowadzenia do obiegu środków pieniężnych o nieustalonym pochodzeniu Zdaniem NSA, wpłaty na konto obdarowanego musi dokonać darczyńca. Wpłaty zrealizowanej przez samego obdarowanego na własne konto nie można uznać za darowiznę.

NSA podjął niekorzystną dla obywateli uchwałę uznając, że nie zrealizowanie wymogu formalnego jakim jest przelew z pieniędzy z konta darczyńcy na konto obdarowanego, pozbawia prawa do zwolnienia z podatku. Stanowisko NSA może wydawać się dość rygorystyczne. Faktem jednak jest, że znajduje ono oparcie w brzmieniu przepisów prawa. Nie można również zapominać, że celem tych przepisów nie jest formalizm sam w sobie, lecz chęć zapobiegania niebezpieczeństwu legalizowania „brudnych” dochodów poprzez fikcyjne (częściowo pozorne darowizny). W tym kontekście wymóg przekazania darowizny za pośrednictwem rachunku bankowego może minimalizować takie niebezpieczeństwo.

W związku z wydaniem uchwały NSA w składzie siedmiu sędziów, która jest faktycznie wiążąca dla orzeczeń sądów administracyjnych konieczna jest jak najszersza akcja edukacyjna, co do warunków zwolnienia z podatku w przypadku darowizn pieniężnych w gronie najbliższej rodziny. Uchwała oznacza że ojciec, matka, babcia, dziadek chcący przekazać darowiznę pieniężną komuś z najbliższej rodziny np. córce czy wnuczce muszą przelać pieniądze przelewem bankowym lub przekazem pocztowym aby obdarowany mógł skorzystać ze zwolnienia darowizny z podatku od spadków i darowizn.

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.

Prewencyjna kontrola trzeźwości pracownika jako nowe uprawnienie pracodawcy

21 lutego 2023 r. weszła w życie nowelizacja Kodeksu pracy dopuszczająca przeprowadzanie kontroli trzeźwości pracownika przez pracodawcę.

W tym dniu zaczęły obowiązywać przepisy umożliwiające pracodawcy samodzielne przeprowadzenie kontroli trzeźwości, jeśli jest to niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia pracowników lub innych osób lub ochrony mienia.

Wcześniej kontrola trzeźwości pracownika była możliwa wyłącznie w sytuacjach, gdy zachodziło uzasadnione podejrzenie, że stawił się on do pracy w stanie po użyciu alkoholu albo spożywał alkohol w czasie pracy. Kontrolę przeprowadzał uprawniony do tego organ powołany do ochrony porządku publicznego, czyli policja.

Nowe przepisy wprowadzają możliwość dokonywania tzw. prewencyjnej kontroli trzeźwości pracowników, a co za tym idzie, nie wtedy, gdy okoliczność wskazuje na stan pracownika po spożyciu alkoholu, lecz w celu prewencyjnego zapobiegania dopuszczeniu pracownika pod wpływem alkoholu do pracy.

Prewencyjne kontrole trzeźwości dopuszczalne są wyłącznie w takich przypadkach, gdy jest to niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia pracowników lub innych osób lub ochrony mienia, np. kontrole personelu medycznego szpitali, pracowników produkcyjnych, kierowców, pracowników ochrony, nauczycieli, opiekunów, pracowników budowlanych.

Warunki wprowadzenia prewencyjnych kontroli trzeźwości

Pracodawca, aby wprowadzić w zakładzie pracy prewencyjne kontrole trzeźwości, powinien ustalić takie kontrole trzeźwości w:

  • układzie zbiorowym pracy lub
  • regulaminie pracy albo
  • obwieszczeniu (jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy).

Ponadto w tych aktach wewnątrzzakładowych należy określić grupę lub grupy pracowników objętych kontrolą. Niezbędne jest także określenie sposobu przeprowadzania kontroli trzeźwości, w tym rodzaj urządzenia wykorzystywanego do kontroli oraz czas i częstotliwość jej przeprowadzania.

Pracodawca informuje też pracowników o wprowadzeniu kontroli trzeźwości – należy to zrobić w sposób przyjęty u danego pracodawcy nie później niż 2 tygodnie przed rozpoczęciem jej przeprowadzania. Także w razie zatrudnienia pracownika objętego kontrolą, przed dopuszczeniem go do pracy pracodawca informuje go o zasadach przeprowadzania kontroli trzeźwości.

Kontrola trzeźwości przeprowadzana przez pracodawcę obejmuje badanie przy użyciu metod niewymagających badania laboratoryjnego za pomocą urządzenia posiadającego ważny dokument potwierdzający jego kalibrację lub wzorcowanie.

Na czym polega prewencyjna kontrola trzeźwości?

Kontrola trzeźwości polega na stwierdzeniu:

  1. braku obecności alkoholu w organizmie pracownika,
  2. obecności alkoholu wskazującej na stan po użyciu alkoholu albo stan nietrzeźwości.

Stan po użyciu alkoholu zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do stężenia we krwi od 0,2‰ do 0,5‰ alkoholu albo obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 mg do 0,25 mg alkoholu w 1 dm3. Natomiast stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do stężenia we krwi powyżej 0,5‰ alkoholu albo obecności w wydychanym powietrzu powyżej 0,25 mg alkoholu w 1 dm3.

Skutki przeprowadzenia kontroli

Jeżeli kontrola trzeźwości wykaże, że pracownik znajduje się w stanie po użyciu alkoholu albo w stanie nietrzeźwości (lub zachodzi uzasadnione podejrzenie, że pracownik stawił się do pracy w stanie po użyciu alkoholu albo w stanie nietrzeźwości lub spożywał alkohol w czasie pracy), wówczas pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy. Za czas niedopuszczenia do pracy pracownikowi nie przysługuje wynagrodzenie. Informację o podstawie niedopuszczenia do pracy pracodawca przekazuje do wiadomości pracownika.

Na żądanie pracodawcy lub pracownika niedopuszczonego do pracy badanie stanu trzeźwości pracownika przeprowadza policja.

Kontrola pracowników na obecność środków działających podobnie do alkoholu

Pracodawca może także wprowadzić kontrolę pracowników na obecność w ich organizmach środków działających podobnie do alkoholu (potocznie zwanych narkotykami lub środkami odurzającymi). Kontrola może być wprowadzona, jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia pracowników lub innych osób lub ochrony mienia. Do prowadzenia takich kontroli stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące kontroli trzeźwości.

Dokumentowanie kontroli i przetwarzanie informacji przez pracodawcę

Z przeprowadzonej kontroli pracodawca przetwarza informacje o dacie, godzinie i minucie badania oraz jego wyniku wskazującym na stan po użyciu alkoholu albo stan nietrzeźwości (lub wskazującym na obecność w organizmie pracownika środka działającego podobnie do alkoholu). Przetwarzanie tych informacji jest dopuszczalne wyłącznie w przypadku, gdy jest to niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia pracowników lub innych osób lub ochrony mienia dóbr. Informacje te należy przechowywać w aktach osobowych pracownika przez okres nieprzekraczający 1 roku od dnia ich zebrania.

Kontrola osób niebędących pracownikami

Przeprowadzenie prewencyjnej kontroli jest możliwe nie tylko w stosunku do pracowników. Przedsiębiorca niebędący pracodawcą organizujący pracę wykonywaną przez:

  • osoby fizyczne na innej podstawie niż stosunek pracy albo
  • osoby fizyczne prowadzące na własny rachunek działalność gospodarczą

może przeprowadzać kontrolę trzeźwości tych osób oraz kontrolę na obecność w ich organizmach środków działających podobnie do alkoholu.

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.