Wyższy limit dla ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych od 2017 r.

/w /Autor

Od 1 stycznia 2017 r.  nastąpiło podwyższenie obecnego maksymalnego rocznego progu przychodów uprawniającego do korzystania z opodatkowania działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z obecnych 150.000 euro do 250.000 euro.

Do końca 2016r. przedsiębiorcy, w tym osoby fizyczne, spółki cywilne i jawne osób fizycznych, mogły płacić w danym roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (uproszczona forma rozliczeń podatkowych), jeśli w roku poprzednim uzyskali przychody na poziomie do 150 tys. euro. W takiej wysokości limit ten obowiązywał już od 2008 r. Od 2017r. limit ten został podniesiony i wynosi 250 tys. Euro, co pozwoli większej liczbie podmiotów skorzystać z tej formy opodatkowania.

Zatem podatnicy mogą opłacać w 2017 roku zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z pozarolniczej działalności gospodarczej wykonywanej samodzielnie lub prowadzonej w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, jeżeli:

1. W 2016 roku (roku poprzedzającym rok podatkowy):

a) uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 250 000 euro, lub

b) uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 250 000 euro,

2. Rozpoczną wykonywanie działalności w 2017 roku i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej – bez względu na wysokość przychodów.

Górny limit przychodów za rok 2016 uprawniający do opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym w 2017 r. według kursu ogłoszonego przez NBP na dzień 3 października 2016r. (1 EUR = 4,2976) wynosi 1 074 400 PLN.

Limit 250 000 euro w roku poprzedzającym nie dotyczy najmu poza działalności gospodarczą opodatkowanego stawką 8,5 %

Wprowadzenie zmian nastąpiło na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 2016r. (Dz. U. z 2016r. poz.2255) o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców.

Ewa Stolarczyk

17 stycznia 2017 r., Olsztyn

Zwiększenie limitu zwolnienia VAT

/w /Autor

Od 1 stycznia 2017 roku nastąpiło zwiększenie limitu zwolnienia podmiotowego z VAT. Kwota limitu obrotów zwiększyła się ze 150.000 zł na 200.000 zł.

Zwolnienie podmiotowe reguluje artykuł 113 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie, z którym zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Zwolnienie podmiotowe obejmuje również podatników rozpoczynających w trakcie roku wykonywanie czynności opodatkowanych, jeżeli przewidywana przez nich wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł.

Jak wynika z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub z niego zrezygnował może ponownie skorzystać z tego zwolnienia nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił to prawo lub z niego zrezygnował.

Powyższe dotyczyć będzie podatników, którzy zrezygnowali z prawa do zwolnienia podmiotowego w 2016 roku rejestrując się jako podatnicy VAT czynni i ich obrót nie przekroczył w 2016 roku kwoty 150.000 zł. Tacy podatnicy nie będą mogli skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT od 1 stycznia 2017, ponieważ nie upłynął rok, licząc od końca roku, w którym zrezygnowali z tego prawa.

Uwaga! Wprowadzono przepis przejściowy, z którego wynika, że podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 roku była wyższa niż 150.000 zł i nie przekroczyła 200.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT od 2017 roku. Dotyczyć to będzie także podatników rozpoczynających w 2016 r. wykonywanie czynności opodatkowanych VAT, u których łączna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła 150.000 zł i nie przekroczyła 200.000 zł.

Podatnicy, którzy planują rozpocząć działalność w 2017 roku i nie są zobligowani do rejestracji jako podatnicy VAT czynni, wybierając zwolnienie podmiotowe z VAT w 2017 roku, nie muszą w ogóle składać deklaracji VAT-R. To samo dotyczy podatników, którzy chcą kontynuować zwolnienie z VAT i nie przekraczają w 2016 roku obrotu 150 000 zł.

Ewa Stolarczyk

16 stycznia 2017 r., Olsztyn

Odwrotne obciążenie dla usług budowlanych

/w /Autor

Z dniem 1 stycznia 2017 r. duża część usług budowlanych wykonywanych przy spełnieni określonych warunków została objęta mechanizmem odwrotnego obciążenia. W praktyce oznacza to, że to usługobiorca, a nie – jak dotychczas – usługodawca, jest zobligowany do rozliczenia VAT należnego z tytułu wykonanej usługi.

Pełen katalog usług budowlanych objętych proponowaną zmianą zawarto w dodanym do ustawy załączniku nr 14, który zawiera 47 pozycji dotyczących usług budowlanych. Do celów identyfikacji usługi posłużono się klasyfikacją PKWiU.

W art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT zaproponowano ograniczenie stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do przypadków, gdy:

  1. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art.15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
  2. usługodawcą jest podatnik , o którym mowa w art.15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art.113 ust.1 i 9;
  3. usługodawca świadczy  budowlane  wymienione w poz.2-48 jako podwykonawca.

Jeżeli zatem którykolwiek z wyżej wymienionych warunków nie zostanie spełniony (np. usługobiorcą będzie konsument albo usługodawcą będzie bezpośredni wykonawca usługi), usługa będzie podlegać rozliczeniu na zasadach ogólnych (podatek rozlicza usługodawca).

Teoretycznie należałoby zatem pojęcie to rozumieć w sposób potoczny, tj. jako firmę lub osobę wykonującą pracę na zlecenie głównego wykonawcy; podmiot podporządkowany głównemu wykonawcy (zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN – www.sjp.pwn.pl). Usługi budowlane wykonywane na zlecenie głównego wykonawcy czy jego bezpośrednich podwykonawców, powinny być zatem rozliczane zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, gdyż są wykonywane przez podwykonawców. Faktury wystawione przez podwykonawców na rzecz innych podwykonawców czy na rzecz głównego wykonawcy nie zawierają zatem  podatku VAT i powinny wskazywać, że to ich nabywca zobowiązany jest rozliczyć podatek z tytułu nabycia –  wyrazy odwrotne obciążenie”.

Faktura wystawiona przez głównego wykonawcę na rzecz inwestora winna być rozliczona zgodnie ze standardowymi zasadami, tj. główny wykonawca jako usługodawca powinien wykazać w niej podatek VAT należny, który dla nabywcy będzie podatkiem naliczonym do odliczenia.

To na podmiocie świadczącym usługi budowlane będzie ciążył obowiązek weryfikacji, czy w odniesieniu do konkretnej transakcji działa jako podwykonawca usług budowlanych czy też nie. Zależy to przede wszystkim od tego, czy nabywca wykorzystuje te usługi do dalszego świadczenia usług budowlanych, czy też jest ich konsumentem i nabywa w celu zaspokojenia własnych potrzeb w zakresie remontu czy wybudowania obiektu. W tym drugim przypadku świadczący usługę będzie bowiem działał jako swego rodzaju wykonawca główny, a nie jako podwykonawca usług budowlanych. I w tym drugim przypadku usługodawca będzie miał obowiązek wystawić fakturę z podatkiem VAT (mechanizm odwrotnego obciążenia nie znajdzie zastosowania).

Załącznik: załącznik nr 14 do ustawy o VAT

Ewa Stolarczyk

13 stycznia 2017 r., Olsztyn