Interpretacja ogólna Ministra Finansów dotycząca ulgi mieszkaniowej

/w /Autor

W ramach ulgi mieszkaniowej do celów zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych można uwzględnić wydatki na spłatę kredytu dotyczącego sprzedawanej nieruchomości, w tym także w przypadku sprzedaży nieruchomości przed 1 stycznia 2022 r.

Minister Finansów 1 kwietnia 2022 r. wydał interpretację ogólną Nr DD2.8202.5.2020 w sprawie wydatków poniesionych na spłatę kredytu zaciągniętego na zbywaną nieruchomość lub prawo majątkowe jako wydatku stanowiącego realizację własnego celu mieszkaniowego, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów z 8 kwietnia 2022 r. poz. 35, w której potwierdził, że w stanie prawnym obowiązującym do końca 2021 r. podatnicy w ramach ulgi mieszkaniowej mogli rozliczać wydatki na spłatę kredytu zaciągniętego na zbywaną nieruchomość.

Od 1 stycznia 2022 r. z art.21 ust.30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika wprost, że wydatki na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmują także wydatki na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki), zaciągniętego w związku ze zbywaną nieruchomością lub prawem majątkowym. Z uwagi na to, że przywołany przepis obowiązuje dopiero od 1 stycznia 2022 r., podatnicy mieli wątpliwości, jak należało postępować w stanie prawnym obowiązującym do końca 2021 r. Z tego powodu Minister Finansów zdecydował się wydać interpretację ogólną, w której potwierdził, że w stanie prawnym obowiązującym do końca 2021 r. podatnicy w ramach ulgi mieszkaniowej mogli rozliczyć wydatki na spłatę kredytu zaciągniętego na zbywaną nieruchomość.

UWAGA!

W związku z wydaniem przez MF omawianej interpretacji ogólnej podatnicy, którzy przed 1 stycznia 2022 r. sprzedali nieruchomość i nie skorzystali z odliczenia w ramach ulgi mieszkaniowej wydatków na spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie zbywanej nieruchomości przez co zapłacili z tego tytułu podatek, mogą złożyć korektę zeznań podatkowych PIT-39 i żądać zwrotu zapłaconego podatku. Prawo to przysługuje tylko podatnikom, których zobowiązanie się nie przedawniło i dotyczy zeznań podatkowych PIT-39 za lata 2017-2021.

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.

Pożyczka wspólnika dla spółki na warunkach rynkowych

/w /Autor

Przepisy podatkowe wymagają, żeby wszystkie umowy i transakcje zawierane z podmiotami powiązanymi były zawierane na warunkach rynkowych. Jeżeli warunki danej umowy odbiegają od warunków rynkowych, organy podatkowe mogą weryfikować przyjęte oprocentowanie i kwestionować wydatki.

Od 1 stycznia 2019 r. wprowadzono przepisy, które regulują wysokość odsetek od pożyczek, która nie będzie kwestionowana przez organy podatkowe. Jest to tzw. zasada safe harbour – bezpieczna przystań, dająca gwarancję, że organy podatkowe nie będą kwestionować przyjętych zasad oprocentowania.

Minister Finansów wydaje co roku obwieszczenia w sprawie ogłoszenia rodzaju bazowej stopy procentowej i marży dla potrzeb cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych.

W przypadku pożyczek udzielanych od 1 stycznia 2022 r. takie „bezpieczne” oprocentowanie obliczane jest według wzoru:

  • Dla pożyczkobiorcy maksymalnie wskaźnik plus 2,8 %.
  • Dla pożyczkodawcy minimalnie wskaźnik plus 2%

Wskaźnik to:

  • WIBOR 3M – dla pożyczek udzielanych w PLN
  • LIBOR USD 3M – dla pożyczek udzielanych w USD
  • EURIBOR 3M – dla pożyczek udzielanych w EUR
  • LIBOR CHF 3M – dla pożyczek udzielanych w CHF
  • LIBOR GBP 3M – dla pożyczek udzielanych w GBP

Jeżeli wskaźnik jest ujemny – należy przyjąć 0.

Szczegółową kalkulację Ministerstwo Finansów przedstawiło na swojej stronie internetowej dostępne pod linkiem:

Wysokość wskaźników na rok 2021 r.:

Wysokość wskaźników na 2022 r.:

Obwieszczenie w sprawie odsetek sugeruje, że wskazane powyżej „bezpieczne” odsetki to jednocześnie minimalne odsetki dla udzielającego pożyczkę i maksymalne odsetki dla podmiotu biorącego pożyczkę.

Dodatkowo, aby tak określona marża nie była kwestionowana przez organy podatkowe, to umowa musi spełniać następujące warunki:

  1. pożyczka udzielana jest na maksymalnie 5 lat,
  2. maksymalny poziom zadłużenia w stosunku do wspólników i innych podmiotów powiązanych nie przekracza 20.000.000 zł,
  3. brak jest dodatkowych opłat, premii za udzielenie pożyczki.

Przy ustalaniu oprocentowania w pożyczkach ze wspólnikiem są zatem dwie możliwości:

  1. stosowanie odsetek wynikających z ustawy (tzw. safe harbour), tj. wskaźnik + 2% (przy założeniu, że są spełnione pozostałe warunki; lub
  2. stosowanie własnej wysokości oprocentowania – potwierdzonej wcześniej poprzez uzyskanie kilku ofert z banków dla spółki (będzie to potwierdzać „rynkowość” stawki).

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.

Ustawa o pomocy obywatelom Ukrainy – preferencje podatkowe PIT i CIT

/w /Autor

Ustawa z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz.U. z 2022, poz. 583, dalej: ustawa o pomocy obywatelom Ukrainy) przewiduje preferencje podatkowe dla podmiotów niosących pomoc, jak również korzystających z tej pomocy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) i podatku dochodowego od osób prawnych (CIT).

Są to regulacje w zakresie preferencyjnego (kosztowego i przychodowego) rozliczenia darowizn, których celem jest przeciwdziałanie skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy przekazanych określonym podmiotom.

1. Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów darowizn przeznaczanych na cele związane z przeciwdziałaniem skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy

a) Kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia rzeczy/praw będących przedmiotem darowizn przekazanych w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. na cele związane z przeciwdziałaniem skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy.

Koszty te muszą być poniesione na rzecz:

  • organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących na terytorium Ukrainy,
  • jednostek samorządu terytorialnego,
  • Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych,
  • podmiotów wykonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium Ukrainy działalność leczniczą lub działalność z zakresu ratownictwa medycznego.

Warunkiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jest to, aby koszty wytworzenia lub cena nabycia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.

Nie podlegają rozliczeniu jako koszty uzyskania przychodów darowizny przeznaczone na cele związane z przeciwdziałaniom skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy przekazane bezpośrednio osobom fizycznym.

b) Kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione z tytułu nieodpłatnego świadczenia (np. nieodpłatne użyczenie mieszkania), którego celem jest przeciwdziałanie skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy, realizowanego w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

Świadczenia te muszą być realizowane na rzecz 4 grup podmiotów wskazanych ww. pkt a).

Warunkiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jest to, aby świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.

Nie podlegają rozliczeniu jako koszty uzyskania przychodów wydatki poniesione z tytułu nieodpłatnego świadczenia na cele związane z przeciwdziałaniom skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy realizowane bezpośrednio na rzecz osób fizycznych.

2. Wyłączenie z przychodów darowizn otrzymanych przez podmioty wymienione w ww. pkt 1)

Przychodem nie są wartości darowizn oraz nieodpłatnych świadczeń przekazanych na cele związane z przeciwdziałaniem skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy (o których mowa w art. 52zg ustawy o PIT i art. 38x ustawy o CIT) otrzymanych w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. przez podatników, tzn.:

  • organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących na terytorium Ukrainy,
  • jednostek samorządu terytorialnego,
  • Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych,
  • podmiotów wykonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium Ukrainy działalność leczniczą lub działalność z zakresu ratownictwa medycznego.

W związku z powyższym, jeżeli podmiot komercyjny otrzymuje od innego podmiotu komercyjnego darowiznę przeznaczoną na cele związane z przeciwdziałaniem skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy, to nie będzie ona korzystało z ww. preferencji podatkowej. Wówczas wartość ww. darowizn oraz nieodpłatnych świadczeń będzie stanowiła przychód.

3. Zwolnienie od podatku dochodowego świadczeń pieniężnych dla osób fizycznych i podmiotów podlegających pod CIT z tytułu zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy

Ustawa o pomocy obywatelom Ukrainy wprowadza na gruncie ustaw podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych zwolnienie od podatku dochodowego dla świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 13 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy. Są to świadczenia pieniężne, które mogą być wypłacane każdemu podmiotowi, w szczególności osobie fizycznej prowadzącej gospodarstwo domowe, który zapewni zakwaterowanie i wyżywienie obywatelom Ukrainy, którzy przybyli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednio z terytorium Ukrainy w związku z działaniami wojennymi prowadzonymi na terytorium tego państwa, oraz obywatelom posiadających Kartę Polaka, którzy wraz z najbliższą rodziną z powodu tych działań wojennych przybyli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Świadczenia te mogą być przyznawane na wniosek ww. podmiotu, na okres nie dłuższy niż 60 dni. Okres wypłaty świadczenia może być przedłużony w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

Wysokość przedmiotowego świadczenia ustalona została w §2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 marca 2022 r. w sprawie maksymalnej wysokości świadczenia pieniężnego przysługującego z tytułu zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy oraz warunków przyznawania tego świadczenia i przedłużania jego wypłaty (Dz.U. 2022, poz. 605) i wynosi 40,00 zł za osobę dziennie.

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.

Ulga na działalność kulturalną, sportową i naukową od 1 stycznia 2022 r.

/w /Autor

W ramach pakietu Polski Ład przewidziano wprowadzenie tzw. ulgi sponsoringowej (ulga CSR – ang. Corporate Social Responsibility, społeczna odpowiedzialność biznesu) dla podatników wspierających działalność sportową, działalność kulturalną oraz szkolnictwo wyższe i naukę. Celem nowelizacji jest zachęta do szerszego wspierania i zwiększenia wydatków na finansowanie tych dziedzin życia społeczno-gospodarczego.

Zakres podmiotowy ulgi sponsoringowej

Zgodnie z art. 26ha ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą może odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność:

  1. sportową,
  2. kulturalną w rozumieniu Ustawy z dnia 25 października 1991 roku o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,
  3. wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę

– przy czym kwota odliczenia nie może przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ulga sponsoringowa jest przeznaczona wyłącznie dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowujących działalność według skali podatkowej, jak i podatkiem liniowym.

Ulga sponsoringowa nie przysługuje zatem podatnikom uzyskującym przychody z innych źródeł.

Ulga sponsoringowa przysługuje również podatnikom podatku dochodowego od osób prawnych, ale tylko jako odliczenie od dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych

Warunki zastosowania ulgi sponsoringowej

Eksperci podkreślają, że ulga sponsoringowa dotyczy wydatków uznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie może to być więc prosta darowizna, bo jej nie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów (przysługuje na nią odrębne odliczenie od dochodu, przewidziane w ustawie o PIT i ustawie o CIT). Odliczenie od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi dotyczy kwoty 50% kosztów uzyskania przychodów. Wydatek poniesiony przez sponsora musi więc mieć na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Może nim być wydatek na cele reklamowe lub promocyjne. Ważne jest też, aby ze sponsorem podpisać umowę. Warunkiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na sport, kulturę i naukę jest zatem wzajemność świadczeń.

Aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów i jednocześnie skorzystać z ulgi sponsoringowej muszą być spełnione łącznie 2 warunki

  1. wydatek musi mieć związek z osiągnięciem, zachowaniem albo zabezpieczeniem przychodów, a zatem mus i być poniesiony w związku z otrzymaniem w zamian określonej usługi np. reklamowej – nie może mieć charakteru darowizny
  2. aby skorzystać z ulgi na sponsoring musi być wydatkowany na ściśle określone cele wynikające z . art.18ee CIT, art. 26ha PIT i to powinno wynikać z umowy albo oświadczenia otrzymującego te pieniądze.

Działalność sportowa

Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie:

1) klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy w szczególności na:

  • realizację programów szkolenia sportowego,
  • zakup sprzętu sportowego,
  • pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,
  • pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,
  • sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

2) stypendium sportowego;

3) imprezy sportowej, niebędącej masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2171).

Działalność kulturalna

Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność kulturalnąuznaje się koszty poniesione na finansowanie:

1) instytucji kultury wpisanych do rejestru prowadzonego na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;

2) działalności kulturalnej realizowanej przez uczelnie artystyczne i publiczne szkoły artystyczne.

Działalność wspierająca szkolnictwo wyższe i naukę

Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę uznaje się koszty poniesione na:

1) stypendia, o których mowa w:

a) art. 97 i art. 213 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b) art. 283 ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1669, z późn. zm.);

2) finansowanie zatrudnionemu przez podatnika pracownikowi opłat, o których mowa w art. 163 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, określonych w umowie zawartej pomiędzy podmiotem prowadzącym kształcenie a osobą podejmującą kształcenie;

3) finansowanie wynagrodzeń, wraz z pochodnymi, studentów odbywających u podatnika staże i praktyki przewidziane programem studiów;

4) sfinansowanie studiów dualnych, o których mowa w art. 62 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, na konkretnym kierunku studiów, w tym koszty praktyk;

5) wynagrodzenie wypłacane w okresie 6 miesięcy od dnia zatrudnienia przez podatnika organizującego praktyki zawodowe dla studentów danej uczelni pracownikowi będącemu absolwentem studiów w tej uczelni zatrudnionemu za pośrednictwem akademickiego biura karier, prowadzonego przez tę uczelnię.

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.

Ulga dla klasy średniej

/w /Autor

Z dniem 1 stycznia 2022 r., w wyniku wdrożenia rozwiązań tzw. Polskiego Ładu wprowadzono do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych możliwość rozliczenia tzw. ulgi dla klasy średniej.

Ulga polega na odliczeniu od dochodu kwoty, która jest ustalana indywidualnie w oparciu o wysokość uzyskanych przychodów.

Kto może skorzystać z ulgi dla klasy średniej?

Ulga dla klasy średniej dotyczy przedsiębiorców rozliczających się według skali podatkowej oraz pracowników (umowa o pracę, stosunek służbowy, praca nakładcza, spółdzielczy stosunek pracy), jeżeli osiągane przez nich przychody (dochody dla działalności) podlegające opodatkowaniu w danym roku podatkowym mieszczą w przedziale:

  1. od 68.412 zł do 102.588 zł (I próg ulgi) – wartość ulgi wynosi wówczas od 23 zł do 13.452 zł odliczenia od podstawy opodatkowania, a więc podatnik zapłaci wówczas rocznie od 3,91 zł do 2.286,84 zł mniej podatku dochodowego (wraz ze wzrostem wynagrodzenia kwota ulgi rośnie);
  2. od 102.588 zł do 133.692 zł (II próg ulgi) – wartość ulgi wynosi wówczas od 13.452 zł  do 15 zł odliczenia od podstawy opodatkowania, co oznacza, że korzyść podatnika wyniesie od 2.286,84 zł do 2,64 zł (wraz ze wzrostem wynagrodzenia kwota ulgi maleje).

Ulga nie dotyczy przedsiębiorców opodatkowanych podatkiem liniowym i podatkiem zryczałtowanym, a także innych podatników opodatkowanych skalą podatkową (zleceniobiorców, wykonawców umów o dzieło, emerytów, otrzymujących zasiłki z ubezpieczenia społecznego, uzyskujących wynagrodzenia z tytułu kontraktów menedżerskich albo z tytułu powołania).

Ulga dla klasy średniej a zaliczki na podatek dochodowy

Przedsiębiorca:

Zastosowanie mają limity roczne ale ulgę można stosować już na poziomie zaliczek miesięcznych albo kwartalnych. W przypadku przedsiębiorców rozliczającym ulgę jest sam podatnik, który odlicza ulgę od dochodu osiągniętego od początku roku podstawiając aktualne dane w ujęciu narastającym do dwóch wzorów. Przedsiębiorca, który rozlicza się na podstawie zaliczek uproszczonych, w ciągu roku z ulgi nie skorzysta. W zeznaniu rocznym będzie miał do niej prawo jeśli spełni warunki do ulgi. Podobnie przedsiębiorca, która na etapie kalkulacji zaliczek nie uwzględnia ulgi – może ją odliczyć w zeznaniu rocznym, jeśli przysługuje mu takie prawo.

Pracownik:

W przypadku pracowników ulgę rozlicza pracodawca jak płatnik podatku PIT  w ujęciu miesięcznym, a po zakończeniu roku podatkowego pracownik składając zeznanie stosuje ulgę przy zastosowaniu limitów rocznych. Pracodawca jest zobowiązany uwzględniać ulgę dla klasy średniej, kalkulując co miesiąc wysokość zaliczki na podatek PIT w każdym przypadku, gdy miesięczny przychód ze stosunku pracy pracownika mieści się w przedziale pomiędzy:

5.701 zł i 8.549 zł (I próg ulgi) lub

8.549 zł i 11.141 zł (II próg ulgi).

Ulga w skali miesiąca będzie miała wpływ na kwotę netto wynagrodzenia pracownika w skali miesiąca od 20 gr. do ponad 190 zł. w zależności od poziomu przychodu miesięcznego.

Przychodami ze stosunku pracy są, oprócz świadczeń pieniężnych, również świadczenia rzeczowe oraz nieodpłatne (np. PPK w części finansowanej przez pracodawcę, pakiety medyczne, dodatkowe ubezpieczenia).

W kwocie przychodów nie uwzględnia się jednak przychodów zwolnionych oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, w tym również w sytuacji, gdy są one wypłacane przez zakłady pracy.

W trakcie roku pracodawca przy obliczaniu zaliczek na podatek jest zobowiązany do stosowania ulgi w przypadku kiedy miesięczne przychody pracownika mieszczą się w przedziale od 5.701 zł do 11.141 zł, dlatego pracownik nie musi składać wniosku do płatnika o stosowanie tej ulgi.

Natomiast jeżeli pracownik nie chce, aby pracodawca stosował ulgę dla klasy średniej w trakcie roku, powinien złożyć wniosek do pracodawcy o niestosowaniu ulgi dla klasy średniej.

Pracownik taki wniosek składa odrębnie dla każdego roku podatkowego. Ulga przestanie być stosowana przez płatnika najpóźniej od następnego miesiąca po złożeniu wniosku

Ulga dla klasy średniej uwzględniana w miesięcznych zaliczkach nie ma charakteru definitywnego – oznacza to, że nawet jeżeli pracownik w trakcie roku jest uprawniony do ulgi w miesięcznych zaliczkach, to nie oznacza, że dokonując rozliczenia rocznego z tej ulgi skorzysta. Może się też okazać, że ulga naliczona przez pracodawcę w ujęciu miesięcznym jest niższa lub wyższa od ulgi w skali roku.

Rezygnacja z ulgi dla klasy średniej w trakcie roku przez pracownika nie oznacza utraty prawa do skorzystania z niej po zakończeniu roku w zeznaniu rocznym. Prawo to przysługuje jednak wyłącznie po spełnieniu warunków zarówno w zakresie źródeł przychodów (przychody ze stosunku pracy i pozarolnicza działalność gospodarcza na skali podatkowej), jak i limitów rocznym w przedziale od 68.412 zł do 133.692 zł.

Zeznanie roczne małżonków a ulga dla klasy średniej

W przypadku wyboru przez małżonków wspólnego zeznania (jeśli małżonkowie spełniają warunki do złożenia takiego wspólnego zeznania), każdy z małżonków może odliczyć ulgę dla pracowników lub podatników osiągających przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej obliczoną według wzorów prezentowanych powyżej od połowy sumy łącznych przychodów uzyskanych przez małżonków w roku podatkowym, przy czym takie uprawnienie przysługuje również wtedy, gdy jeden z małżonków nie osiąga żadnych dochodów.

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.

Minimalny podatek dochodowy od przychodów podatników CIT

/w /Autor

Od 1 stycznia 2022 r. niektórzy podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych będą płacić minimalny podatek dochodowy. Podatku minimalnego nie zapłacą podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, gdy prowadzą działalność na podstawie podatkowej książki przychodów i rozchodów lub ryczałtu, a także w sytuacji, gdy zobowiązani są do prowadzenia pełnych ksiąg rachunkowych. Nie zapłacą go również spółki osobowe (spółka cywilna, spółka jawna, której wszyscy wspólnicy są osobami fizycznymi, spółka partnerska).

Potencjalnymi podatnikami podatku minimalnego są natomiast spółki kapitałowe (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna i prosta spółka akcyjna), w tym również spółki kapitałowe w organizacji, podatkowe grupy kapitałowe, spółki komandytowe i spółki komandytowo-akcyjne, a także spółki jawne, które ze względu na charakter wspólników są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Podatek minimalny obejmuje również nierezydentów polskich, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Minimalny podatek dochodowy dotyczy podmiotów, które w roku podatkowym:

  1. poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo
  2. osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określony zgodnie z art. 7 ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 1%.

Z obowiązku zapłaty wyłączeni zostali podatnicy:

  1. w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w kolejno następujących po sobie dwóch latach podatkowych następujących bezpośrednio po tym roku podatkowym (wyjątkiem są przekształcenia podmiotu);
  2. będący przedsiębiorstwami finansowymi;
  3. jeżeli w roku podatkowym uzyskali przychody niższe o co najmniej 30% w stosunku do przychodów uzyskanych w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym ten rok podatkowy;
  4. spółki płaskie co do struktury udziałowców, tj. których udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne i jeżeli podatnik nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach do celów podatku minimalnego nie uwzględnia się:

  1. zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne, kosztów wynikających z nabycia, wytworzenia lub ulepszenia środków trwałych (wyłączeniu podlegają jedynie koszty środków trwałych, natomiast nie odejmuje się wydatków na wartości niematerialne i prawne);
  2. przychodów oraz KUP bezpośrednio lub pośrednio związanych z tymi przychodami odpowiednio osiągniętych albo poniesionych w związku z transakcją, jeżeli:
  • cena lub sposób określenia ceny przedmiotu transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych (ceny urzędowe) oraz
  • podatnik w roku podatkowym poniósł stratę albo osiągnął udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych wynikający z takiej transakcji w wysokości nie większej niż 1%.

Podatnik musi do celów kalkulacji podatku minimalnego:

  1. wydzielić przychody z zysków operacyjnych i wszystkich pozostałych innych niż zyski kapitałowe i ustalić ich łączną wartość,
  2. wydzielić wartość kosztów przypisanych w danym roku do przychodów z zysków operacyjnych i wszystkich pozostałych innych niż zyski kapitałowe,
  3. z grupy kosztów wyłączyć koszty wynikające z nabycia lub ulepszenia środków trwałych, a także kosztów odpisów amortyzacyjnych z tytułu tych środków trwałych
  4. wynik określić jako stratę (koszt 2-3 jest niższy niż przychód z pkt 1); strata = podatek minimalny
  5. jeśli wynik z pkt 4 jest dodatni (nie wystąpiła strata) określić czy udział dochodów (wynik z pkt 4) w przychodach (pkt 1) nie przekracza 1% (kalkulacja udział = dochód x 100/przychód); udział dochodu do 1% łącznie z 1% = podatek minimalny; nie przewiduje się zasad zaokrągleń, w efekcie każdy wynik powyżej 1% pozwala unikać podatku minimalnego.

Jeśli okaże się, że podatek minimalny trzeba płacić (spełnione kryterium co do podmiotu oraz co do wysokości straty lub dochodu), należy obliczyć wysokość podatku. Jego wartość wynosi 10% podstawy opodatkowania, którą ustala się jako sumę czterech grup wartości:

  1. kwoty odpowiadającej 4% wartości przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych osiągniętych przez podatnika w roku podatkowym oraz
  2. kosztów finansowania dłużnego poniesionego na rzecz podmiotów powiązanych – w wartości przekraczającej kwotę współczynnika, obliczonego jako 30% różnicy między przychodami jednostki (z wyłączeniem jedynie przychodów odsetkowych) a kosztami jednostki (z wyłączeniem kosztów amortyzacji i kosztów finansowania dłużnego).
  3. wartości odroczonego podatku dochodowego wynikającego z ujawnienia w rozliczeniach podatkowych niepodlegającej dotychczas amortyzacji wartości niematerialnej i prawnej w zakresie, w jakim skutkuje ona zwiększeniem zysku brutto albo zmniejszeniem straty brutto, oraz
  4. kosztów o wartości przekraczających o 3 mln zł kwotę wyliczoną wzorem, gdzie podstawą kwoty jest 5% różnicy przychodów (poza przychodami z odsetek) i kosztów (poza kosztami amortyzacji i kosztami odsetek). Dla powyższej grupy wydatków chodzi o następującą sumę kosztów poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych lub z rajów podatkowych – z tytułu usług niematerialnych (doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze), opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości niematerialnych i prawnych, kosztów przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Od tak obliczonej podstawy opodatkowania odlicza się wszelkie te obniżenia, które w danym roku obniżają podstawę opodatkowania podatnika z wyjątkiem ulgi za złe długi.

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.

Estoński CIT od 1 stycznia 2022 r.

/w /Autor

Od 1 stycznia 2022 r. weszły w życie istotne zmiany dotyczące warunków korzystania oraz zasad opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek czyli tzw. estońskim CIT na 2022 r. dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Estoński CIT – co uległo zmianie?

  1. Rozszerzono możliwość wyboru tej formy opodatkowania na spółki osobowe: komandytową i komandytowo-akcyjną. Do końca 2021 r. tylko spółki kapitałowe, takie jak spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna (w tym prosta akcyjna), mogły wybrać tę formę opodatkowania.
  2. Został zniesiony limit przychodów podatnika do 100 mln zł.
  3. Aby podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, podatnik nie ma obowiązku ponoszenia żadnych bezpośrednich nakładów inwestycyjnych (uchylony został cały art. 28g ustawy o CIT).  Wcześniej przepisy dla zastosowania CIT estońskiego wymagały ponoszenia określonego poziomu wydatków inwestycyjnych na środki trwałe z grupy 3-8 w okresach 2-letnich albo 4-letnich.
  4. Nastąpiło obniżenie stawek ryczałtu płaconego przez spółkę korzystającą z estońskiego CIT – mali podatnicy (do 2 mln euro) płacą ryczałt od dochodów spółek 10%, a pozostałe podmioty 20%. Stawki te są w stałej wysokości bez względu na poziom inwestycji. Stawki ryczałtu od dochodów spółek obowiązujące od 2022 r. (10% lub 20%) mają zastosowanie do wszystkich dochodów uzyskiwanych przez podatników korzystających z opodatkowania w formie ryczałtu.
  5. Wspólnicy/udziałowcy spółki opodatkowanej ryczałtem otrzymując dywidendę mogą obniżyć swój podatek dywidendowy 19% PIT, w przypadku małych podatników o 90%, a w przypadku pozostałych o 70% zapłaconego przez te spółki ryczałtu. W rezultacie efektywne opodatkowanie wyniesie 20% dla spółek będących małymi podatnikami CIT i 25% dla pozostałych spółek.

Estoński CIT – jakie warunki nie uległy zmianie?

  1. Warunek zatrudnienia min. trzech pracowników niebędących wspólnikami (udziałowcami, akcjonariuszami) przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym (w przypadku, gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych 12 miesięcy kalendarzowych – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym) albo innej umowy niż umowa o pracę, przy czym wydatki na wynagrodzenia innych umów niż umowa o pracę muszą stanowić co najmniej 3-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek ZUS.
  2. Wspólnikami spółki mogą być wyłącznie osoby fizyczne (mogą to być zarówno polscy, jak i zagraniczni rezydenci podatkowi).
  3. Spółka nie może posiadać udziałów (lub podobnych praw) w innych spółkach kapitałowych lub osobowych.
  4. Przychody z działalności operacyjnej są wyższe niż przychody pasywne (np. z wierzytelności, z odsetek, poręczeń, gwarancji), w zakresie przychodów osiąganych przez podatnika max. 50% może pochodzić ze źródeł pasywnych.
  5. Spółka za okres opodatkowania estońskim CIT sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z ustawą o rachunkowości, a nie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości.

Jak skorzystać z estońskiego CIT?

Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy zechcą skorzystać z tej formy rozliczania w 2022 r., powinni do końca stycznia 2022 r. złożyć do US zawiadomienie, składając formularz ZAW – RD.

Możliwy będzie wybór estońskiego CIT także w trakcie roku 2022 r., ale tylko pod warunkiem,  jeżeli na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem podatnik zamknie księgi rachunkowe oraz sporządzi sprawozdanie finansowe zgodnie z przepisami o rachunkowości. W tym przypadku księgi rachunkowe otwiera się na pierwszy dzień miesiąca opodatkowania ryczałtem (art. 28j ust. 5 ustawy o CIT).

Podatnikom podatku dochodowego od osób prawnych, którzy zastanawiają się na wyborem tej formy opodatkowania, polecamy wcześniej uważną lekturę obszernych objaśnień Ministerstwa Finansów dotyczących ryczałtu od dochodów spółek, dostępnych pod adresem:

https://www.gov.pl/web/finanse/objasnienia-do-ryczaltu-od-dochodow-spolek

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.

Polski Ład a nielegalne zatrudnienie

/w /Autor

Od 1 stycznia 2022 r., zgodnie z przepisami Polskiego Ładu, wyłącznie pracodawca będzie ponosił konsekwencje nielegalnego zatrudnienia lub nieujawniania całości bądź części wynagrodzeń swoich pracowników.

Definicja nielegalnego zatrudnienia

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 13 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nielegalne zatrudnienie to:

  • zatrudnienie przez pracodawcę osoby bez potwierdzenia na piśmie w wymaganym terminie rodzaju zawartej umowy i jej warunków,
  • niezgłoszenie osoby zatrudnionej lub wykonującej inną pracę zarobkową do ubezpieczenia społecznego,
  • podjęcie przez bezrobotnego zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności bez powiadomienia o tym właściwego powiatowego urzędu pracy.

Zwolnienie dotyczące przychodów pracowników

Od 1 stycznia 2022 r. na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 151 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawy PIT) zwalnia od podatku dochodowego przychody pracownika z tytułu nielegalnego zatrudnienia w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 13 lit. a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz przychody ze stosunku pracy w części, w jakiej pracodawca nie ujawnił ich właściwym organom państwowym.

Ponadto, nielegalnie zatrudniony zachowa pełne prawo do ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego, choć składki będą w całości płacone przez pracodawcę.

Zatem pracownicy nie poniosą żadnych konsekwencji związanych ze stwierdzeniem nielegalnego zatrudnienia albo ujawnieniem przychodów z stosunku pracy.

Wszelkie koszty i sankcje z tytułu nielegalnego zatrudnienia i nieujawniania przychodów poniosą w całości pracodawcy.

Obciążenie z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne pracowników

Na podstawie art.16 ust.1e ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w przypadku stwierdzenia nielegalnego zatrudnienia w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 13 lit. a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy lub zaniżenia podstawy wymiaru składek pracowników, składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe od wynagrodzenia z tytułu nielegalnego zatrudnienia oraz od części nieujawnionego wynagrodzenia nie obciążają ubezpieczonego i opłacane są w całości z własnych środków przez płatnika składek.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 17 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 151 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od części wynagrodzenia, które podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, ma opłacać pracodawca.

Obciążenie podatkowe pracodawcy

Wartość przychodu pracownika, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 151 ustawy PIT stanowi przychód pracodawcy z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 21 ustawy PIT). Wartość pracy osoby zatrudnionej nielegalnie jest ustalona za każdy miesiąc, w którym zostało stwierdzone nielegalne zatrudnienie, w wysokości równowartości minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w danym miesiącu, przy czym przychód powstaje na dzień stwierdzenia nielegalnego zatrudnienia (art.14 ust. 2 pkt 20 ustawy PIT). Przychód ten ustala się także w przypadku, gdy wynagrodzenie z tytułu nielegalnego zatrudnienia zostało faktycznie wypłacone osobie nielegalnie zatrudnionej (art.14 ust. 2j ustawy PIT.

Dodatkowo pracodawca poniesie konsekwencje po stronie kosztów uzyskania przychodów w działalności, w której zatrudnia nielegalnie pracownika. Z kosztów podatkowych będą bowiem wyłączone świadczenia wypłacone z tytułu nielegalnego zatrudnienia oraz różnica między faktycznie wypłaconym wynagrodzeniem a wynagrodzeniem oficjalnie wypłaconym (art. 23 ust. 1 pkt 55c ustawy PIT). Kosztem podatkowym pracodawcy nie będą też składki na ubezpieczenia społeczne od wynagrodzenia z tytułu nielegalnego zatrudnienia oraz od części nieujawnionego wynagrodzenia, pomimo że będzie je finansował sam pracodawca jako płatnik składek (art. 23 ust. 1 pkt 55d ustawy PIT).

Takie same rozwiązania zostały wprowadzone również do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 12 ust. 1 pkt 12 i 13 oraz ust. 3n, art. 16 ust. 1 pkt 57c i 57d, a także w zakresie opodatkowania przychodów ryczałtem ewidencjonowany w art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. e ustawy o podatku zryczałtowanym (w tym przypadku stawka ryczałtu od takiego przychodu wyniesie 3%).

Termin wejścia zmian w życie

Przedstawione zmiany mają zastosowanie do przypadków nielegalnego zatrudnienia oraz nieujawniania właściwym organom części wynagrodzenia ze stosunku pracy, które zaistnieją od 1 stycznia 2022 r. Natomiast dla pracownika w  zakresie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 151 ustawy PIT – mają zastosowanie również do przypadków zaistniałych wcześniej przed 1 stycznia 2022 r., chyba że przed tą datą właściwy organ wszczął postępowanie w związku z tym nielegalnym zatrudnieniem lub nieujawnieniem części wynagrodzenia ze stosunku pracy (art. 69 ustawy wprowadzającej Polski Ład).

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.

Składka zdrowotna przedsiębiorców od 1 stycznia 2022 r.

/w /Autor

W związku z istotnymi zmianami wprowadzonymi ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021r. poz. 2105) w zakresie składki na ubezpieczenie zdrowotne dla przedsiębiorców od 1 stycznia 2022 r.:

  1. podstawa wymiaru składki zdrowotnej przedsiębiorców ulegnie zróżnicowaniu w zależności od wybranych sposobów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
  2. nie będzie możliwości odliczenia części zapłaconej składki zdrowotnej od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spowoduje to w większości przypadków istotny wzrost łącznych obciążeń przedsiębiorców z tytułu składki zdrowotnej i podatku dochodowego.

Działalność gospodarcza opodatkowana według skali podatkowej i podatkiem liniowym

W 2022 r. składka na ubezpieczenie zdrowotne dla osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą oraz wspólników spółek cywilnych, jawnych i partnerskich :

  1. opodatkowanych według skali podatkowej wyniesie 9% podstawy wymiaru składki (dochodu z działalności gospodarczej),
  2. opodatkowanych podatkiem liniowym wyniesie 4,9% podstawy wymiaru składki (dochodu z działalności gospodarczej),
  3. opłacających podatek z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box) wyniesie 4,9% podstawy wymiaru składki (dochodu z działalności gospodarczej).

Dla wymienionych sposobów opodatkowania podatkiem dochodowym nie ma określonej maksymalnej wysokości składki zdrowotnej.

Kwota składki dla osób prowadzących działalność gospodarczą nie może być niższa niż 9%:

  • minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu 1 stycznia roku składkowego (w 2022 r. – kwota 270,90 zł)
  • iloczynu liczby miesięcy w roku składkowym i minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w pierwszym dniu tego roku składkowego, w przypadku składki obliczanej od rocznej podstawy jej wymiaru (w 2022 r. dla pełnego roku składkowego – kwota 3.250,80 zł).

Rok składkowy to okres od 1 lutego danego roku do 31 stycznia roku następnego.

Podstawa wymiaru składki zdrowotnej osób, które prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną:

  • według skali podatkowej
  • podatkiem liniowym albo
  • podatkiem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box)

stanowi dochód z działalności gospodarczej ustalony za rok kalendarzowy – jako kwota przychodów minus poniesione koszty uzyskania tych przychodów, dodatkowo pomniejszona o kwotę opłaconych w tym roku składek na ubezpieczenia: emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe (jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów).

Jeżeli podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne ustalona jako dochód z działalności gospodarczej, będzie niższa niż kwota minimalnego wynagrodzenia (obowiązująca 1 lutego danego roku składkowego) pomnożona przez 12 miesięcy (w przypadku podlegania ubezpieczeniu przez cały rok składkowy), podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne za ten rok składkowy w 2022 r. będzie stanowić kwota 36.120 zł (12 x 3010).

W przypadku ponoszenia straty, podstawę wymiaru składki stanowić będzie kwota minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu 1 stycznia roku składkowego.
1 stycznia 2022 r. będzie to kwota 3.010 zł, a zatem wysokość składki w miesiącach, w którym przedsiębiorca będzie ponosić stratę, albo kwota dochodu nie przekroczy kwoty 3.010 zł, wyniesie 270,90 zł.

Przedsiębiorca wpłaca składkę naliczoną od dochodu uzyskanego w miesiącu poprzedzającym miesiąc, za który opłacana jest składka.

Działalność gospodarcza opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych

Dla przedsiębiorców opodatkowanych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych miesięczna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne będzie stanowić:

  1. kwotę równą 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, jeżeli przychody z działalności osiągnięte od początku roku kalendarzowego, nie przekroczyły kwoty 60.000 zł
  2. kwotę równą przeciętnemu miesięcznemu wynagrodzeniu, jeżeli przychody z działalności osiągnięte od początku roku kalendarzowego przekroczyły kwotę 60.000 zł, a nie przekroczyły kwoty 300.000 zł
  3. kwotę równą 180% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, jeżeli przychody z działalności osiągnięte od początku roku kalendarzowego przekroczyły kwotę 300.000 zł.

Zapłacona składka zdrowotna nie będzie podlegała odliczeniu od należnego ryczałtu. Przychody osiągnięte z działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (uwzględniane przy ustaleniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne) pomniejsza się o kwoty opłaconych składek na ubezpieczenia: emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe.

Do ustalenia podstawy wymiaru składki przyjmuje się kwotę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w IV kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Działalność gospodarcza opodatkowana w formie karty podatkowej

Przedsiębiorcy opodatkowani w formie karty podatkowej będą opłacać składkę na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 9% podstawy wymiaru składki stanowiącej kwotę minimalnego wynagrodzenia w danym roku.

W 2022 r. kwota minimalnego wynagrodzenia wyniesie 3.010 zł, natomiast kwota składki zdrowotnej podlegającej wpłacie do ZUS – 270,90 zł.

Zapłacona składka zdrowotna nie będzie podlegała odliczeniu od podatku ustalonego w decyzji naczelnika urzędu skarbowego.

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.

Polski Ład – zmiany podatkowe od 1 stycznia 2022 r.

/w , /Autor

W Dz.U. pod poz. 2105 została opublikowana ustawa z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, czyli podatkowa część Polskiego Ładu. Nowelizacja wprowadza ponad 100 zmian w 26 ustawach. Większość zmian wchodzi w życie 1 stycznia 2022 r.

Uchwalony przez Sejm Polski Ład oznacza m. in.:

1. Istotną zmianę wysokości i zróżnicowanie zasad ustalania podstawy wymiaru składki zdrowotnej dla przedsiębiorców, skutkującą w większości przypadków zwiększeniem obciążenia z tego tytułu;

a) składka zdrowotna 4,9% od dochodu dla przedsiębiorców rozliczających się 19% podatkiem liniowym,

b) składka zdrowotna 9% od dochodu dla przedsiębiorców rozliczających się wg skali podatkowej,

c) zryczałtowana składka zdrowotna dla przedsiębiorców rozliczających się ryczałtem: Stawka zostanie ustalona na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym  kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

  • dla firm osiągających do 60.000 zł przychodu rocznie składka zdrowotna jako 9% x 60% przeciętnego wynagrodzenia,
  • dla firm osiągających od 60.000 zł do 300.000 zł przychodu rocznie składka zdrowotna jako 9% x 100% przeciętnego wynagrodzenia,
  • dla firm osiągających powyżej 300.000 zł przychodu rocznie składka zdrowotna jako 9% x 180% przeciętnego wynagrodzenia,

d) minimalna składka zdrowotna 270,90 zł, czyli 9% wynagrodzenia minimalnego, które w 2022 r. wynosi 3.010 zł w przypadku kiedy przedsiębiorca ponosi stratę albo osiąga dochód w wysokości powodującej że składka jest niższa niż 270,90 zł.

2. Obowiązkową składkę zdrowotną 9% od wynagrodzenia członków zarządów z tytułu powołania;

3. Wyłączenie możliwości odliczenia składki zdrowotnej od podatku dla wszystkich podlegających ubezpieczeniu zdrowotnemu;

4. Podniesienie kwoty wolnej od podatku do 30.000 zł w przypadku opodatkowania skalą podatkową;

5. Podwyższenie do 120.000 zł progu dochodów, po przekroczeniu którego ma zastosowanie 32% stawka PIT w przypadku opodatkowania skalą podatkową;

6. Wprowadzenie ulgi dla klasy średniej, czyli zarabiających od 68.400 zł do 133.700 zł, będących pracownikami albo przedsiębiorcami opodatkowanymi skalą podatkową;

7. Brak możliwości wspólnego rozliczenia z dzieckiem dla samotnych rodziców i wprowadzenie w zamian ulgi odliczanej od podatku w wysokości 1.500 zł;

8. Likwidację tzw. wykupu prywatnego po leasingu operacyjnym poprzez opodatkowanie dochodu ze sprzedaży składnika majątkowego (np. samochodu) wykupionego z leasingu do majątku prywatnego, jeżeli zbycie nastąpi przed upływem sześciu lat od wykupu;

9. Niższy limit transakcji gotówkowych między przedsiębiorcami – z 15.000 zł do 8.000 zł;

10. Likwidację karty podatkowej; przy pozostawieniu tego sposobu opodatkowania podatnikom, którzy rozliczali się w formie karty w 2021 r. na zasadzie kontynuacji;

11. Obniżenie niektórych stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (nowe stawki 14% dla usług związanych z ochroną zdrowia i 12% dla usług IT);

12. Obowiązek umożliwienia płatności kartą – obowiązkowy terminal płatniczy w każdej firmie z wyłączeniem firm, które nie mają obowiązku stosowania kasy rejestrującej;

13. Obowiązek integracji kasy fiskalnej działającej online z terminalem płatniczym – od 1 lipca 2022 r.

Ewa Stolarczyk, ABAK S.A.